IN MEMORIAM
WILMA 21-03-1980 - 18-06-2009
(lentekind)
Het is nu 25 jaar geleden dan Irene Manshanden tegen mij zij, ik mag een paard gaan rijden en beleren onder het zadel help je mij? je mag er op blijven rijden, ik zei meteen JA. Vele winstpunten heb ik met jou behaald in de dressuur. Toen je 13 was verkocht je toenmalige baas (Anton Bakker) je aan mij, mijn 1e eigen paard, trots als een pauw was ik met jou. Vele wedstrijden, buitenritjes, weekendjes weg, en ringsteek evenementen hebben wij samen gedaan, was ik gewond dan mocht ik om je hals hangen en tilde je mij naar waar ik heen wou :ECHT TOPPIE” Nadat het dressuur niet meer toppie ging, door een probleem aan de benen, heb ik besloten voor de wagen verder te gaan. Dus nieuw tuig en nieuwe concourswagen gekocht en gaan. Dat vond je geweldig, vooral als we achter de fanfare aanliepen dan was je in je element en danste je mee op het ritme van de muziek, geweldig gewoon.’Van het 1 kwam het ander en in 2002 een authentiek rijtuig gekocht, nu samen te ringsteken, vele prijzen hebben wij samen binnen gehaald. Sinds de zomer van 2008 heb jij mijn nieuwe aanwinst Cubana (Vaandrager x droomwals x fabricius) onder je hoede genomen en zorgvuldig opgevoed (dat had deze dominante tante ook nodig) ze was als een dochter voor jou. Bedankt daarvoor, ik mag alleen maar hopen dat ze door jouw opvoeding half zo braaf word als jou. 30 april 2009 waren wij samen nog te ringsteken in Heerhugowaard. (Gezond als een vis liep je daar) 12 dagen daarna was je van het ene op andere moment aan de spuit diarree. Artsen staan voor een raadsel, alles hebben wij geprobeert om dat te verhelpen, dit leek te lukken, maar de medicijnen die je kreeg mocht je niet langer hebben, omdat je dan ernstig bevangen zou raken, zodra we hadden afgebouwd met deze medicijnen, was het gelijk weer foute boel. Je verzwakte zeer snel en ik heb samen met jou besloten dat je het niet verdient om zo door te gaan en te wachten tot je door je benen zakt. Donderdag 18 juni 2009 om 17.30 heb jij heel vredig je ogen gesloten terwijl je in mijn armen lag. 25 jaar heb je voor mij gewerkt. Je was een WERELDS PAARD. Ik zal je nooit vergeten het is goed zo. Rust zacht lieve Wilma je vrouwtje
DAISY
DAISY BEESIE Toen ik je voor het eerst zag op de landbouwdag in opmeer was ik gelijke verliefd op jou, toen nog niet wetende dat je bij mij komen zou. Ik kreeg je van Stal Liza uit Berkhout eerst op proef mee naar huis, toen dat beviel werd bij ons je nieuwe thuis. Wat heb je veel beleefd met mij, zelfs toen je je zicht verloor was je nog steeds blij. letterlijk en figuurlijk had je een blind vertrouwen in mij. in klavertje drie ringsteken, 3,4 of 5 span alles deed je blij. crossend door het bos of water, niets was te gek als ik het je vroeg. tot je andere problemen kreeg helaas toen was het genoeg. naar de regenboog moest ik je laten gaan. Bedankt voor alles wat je voor en samen met mij heb gedaan.